1. یک آسانسور ایمن و مناسب باید کمترین سروصدا و آلودگی صوتی را داشته باشد.
2. کابین آسانسور در حین حرکت با هر سرعتی نباید لرزشی داشته باشد.
3. آسانسورها باید به تعداد و ظرفیت کافی در مکانهای مختلف تعبیه شوند.
4. آسانسورها به خصوص آسانسورهای نفربر باید دارای استانداردهای لازم باشند.
5. در ساختمانهای 8 طبقه یا ساختمانهای با طول مسیر حرکت 28 متر و بیشتر از کف ورودی اصلی، باید حداقل دو دستگاه آسانسور پیش بینی گردد، حتی اگر از نظر محاسبات تعداد و ظرفیت، یک دستگاه آسانسور کفایت نماید.
6. در ساختمانهای با طول مسیر قائم حرکت بیش از ۷ متر از کف ورودی اصلی (معمولاً بیش از ۳ طبقه) تعبیه آسانسور الزامی میباشد.
7. حداکثر مسافت از در ورودی ساختمان یا آپارتمانها تا در آسانسور در هر طبقه ۴۰ متر میباشد.
8. حداقل ارتفاع مفید ورودی کابین در طبقات برای ورود عادی باید 200 سانتی متر با رواداری ۵ سانتی متر باشد.
9. در هتلها، بیمارستانها و ساختمانهای مسکونی لازم است برای جلوگیری از انتقال سر و صدای ناشی از عملکرد و حرکت آسانسور تمهیدات لازم پیش بینی گردد و چاه آسانسور از اتاقهای بستری یا خواب دور باشد.
10. برای آسانسورهای ویژه معلولین، مسیر دسترسی به در آسانسور مخصوصاً ورودی اصلی باید بدون مانع یا شیب تند باشد.
11. تعبیه آسانسورهای خودروبر به عنوان تنها راه ورود و خروج خودرو در طبقات پارکینگ کلیه ساختمانهای مسکونی، تجاری، اداری و عمومی ممنوع میباشد.
12. تعبیه هواکش برای کابین دارای در الزامی است.